लालबागच्या राजाचे मंडप, मूर्ती आणि भाविकांची प्रचंड गर्दी हा मोठा वारसा आहे. स्वातंत्र्यापूर्वीपासून चालत आलेला वारसा. तीच परंपरा, तीच पद्धत आणि तीच श्रद्धा.

गेल्या 82 वर्षांपासून लालबागच्या राजाचा दरबार सजवला जात आहे. दरवर्षी येथे भाविकांची मोठी गर्दी होत असते. काळाच्या ओघात बाह्य सजावट बदलत गेली असेल, पण श्रद्धेचे तेच रूप आजही कायम आहे.

12 सप्टेंबर १९३४ रोजी येथे गणपतीची मूर्ती स्थापन झाली. लालबागच्या दरबाराची शोभा वाढवणाऱ्या सार्वजनिक गणेशोत्सव मंडळाची स्थापना 1934 मध्ये झाली.

मुंबईत दादर आणि परळला लागून असलेला लालबाग परिसर तेव्हा मैलांनी व्यापला होता. गिरणी कामगार, किरकोळ दुकानदार आणि मच्छीमार या भागात राहत होते. 1932 मध्ये पेरू चाळ बंद झाल्यामुळे मच्छीमार आणि दुकानदारांचे उत्पन्नाचे साधन बंद झाल्याने त्यांना उघड्यावर माल विकावा लागला. मग नवस पूर्ण करण्यासाठी स्थानिकांनी मिळून गणपतीची पूजा करायला सुरुवात केली. हळूहळू आजूबाजूचे लोकही या पूजेत सहभागी होऊ लागले आणि लालबागमध्ये बाजार उभारण्यासाठी काही देणग्याही देऊ लागले.

दोन वर्षांनंतर मच्छीमार आणि दुकानदारांचे नवस पूर्ण झाले, त्यांना बाजारासाठी जागा मिळाली. मग त्या लोकांनी देवावरची श्रद्धा व्यक्त करण्यासाठी 12 सप्टेंबर 1934 रोजी येथे गणपतीची मूर्ती स्थापन केली होती.

हळूहळू लालबागच्या या गणपतीच्या महिमेची चर्चा दूरवर होऊ लागली. येथे दर्शनासाठी मुंबईच्या विविध भागातून भाविकांची गर्दी होऊ लागली. मग लालबागच्या गणपतीला मराठीत लालबागचा राजा असे नाव मिळाले. 1934 नंतर येथे दरवर्षी नवीन गणपती मूर्तीची स्थापना होऊ लागली.

विशेष म्हणजे लालबागमध्ये राहणाऱ्या एकाच कुटुंबातील शिल्पकारांनी हे शिल्प बनवले आहे. गेल्या 8 दशकांपासून येथील कांबळी कुटुंबीय लालबागच्या राजाची मूर्ती घडवत आहेत. सुमारे 20 फूट उंचीची गणपतीची मूर्ती बनवण्याचे हे कौशल्य एका पिढीकडून दुसऱ्या पिढीकडे जात आहे.

सध्या या कुटुंबाची तिसरी पिढी हे काम करत आहे. कांबळी कुटुंबातील सर्वात वयस्कर व्यक्ती म्हणजे ७३ वर्षीय रत्नाकर कांबळी, ज्यांनी हे कौशल्य आपल्या वडिलांकडून शिकले. रत्नाकर कांबळी यांचे वडील महाराष्ट्रात फिरून मूर्ती घडवायचे, पण एकदा लालबागला पोहोचल्यावर ते इथेच राहिले.

हेही वाचा

यंदा मुंबईतल्या घाटकोपरमध्ये सर्वात जास्त गणपती पंडाल